Heftig aan de wortels van de stamboom schudden… harder! deel 1/2

Stemmen weerkaatsen tegen de groen geschilderde muren van het trappenhuis. Ik sta onderaan de trap in het grootouderlijke huis, verloren als een dief in volle actie. Maar plotsklaps verschijnt de toneelknecht, die me pistool en paarse balaclava ontvreemdt. De reden van mijn onbenullige bestaan verdwijnt gelijktijdig en zo sta ik plompverloren aan de grond genageld, gedesoriënteerd in het lege niets. Wat doe ik hier?
Voor ik een voet op de eerste trede zet, luister ik aandachtig, maar kan de conversaties niet verstaan.
Nieuwsgierigheid is de impuls die de dwaas aan het hollen zet. IJlings beklim ik de trap tot het gapende gat van de ontbrekende verbinding van trede naar slaapkamer me verplicht halt te houden. De schuine constructie is wankel als de rusting van een gehavend piratenschip, de overloop waarop ik me bevind wankelt en kraakt onheilspellend bij elke gewichtsverplaatsing. Ook de overkant hangt nog slechts met enkele brokkelige stukken plaaster in de muur verankerd. Ik durf niet te springen waardoor ik verplicht ben de conversaties in de kamer passief te aanhoren. Er wordt heftig gekibbeld tussen de wraakgierige moeder, die alles bij het vuil wil zetten en de inhalige vader die overal nog bruikbare dingen ziet, ook de hebzuchtige broers discussiëren over de mogelijke verkoopopbrengsten.
“Waarom?” Maar mijn stem wordt niet gehoord.